Działanie lasera na powierzchnie

Do odbarwiania tworzyw sztucznych promień lasera rozgrzewa powierzchnię miejscowo. Niektóre materiały ciemnieją podczas tego procesu, a inne jaśnieją. Zachodzące w przedmiocie obrabianym procesy zależą od składu tworzywa sztucznego. Podczas czernienia powstają cząsteczki sadzy, które przyciemniają napis w jasnym tworzywie.

Aby wybielić ciemne tworzywa sztuczne, promień lasera miejscowo topi przedmiot obrabiany. W roztopionym materiale powstają pęcherzyki gazu, które zwiększają objętość – rodzaj pianki z tworzywa sztucznego. Uwięzione pęcherzyki gazu dyfuzyjnie odbijają światło. Dlatego poddany obróbce obszar wydaje się dużo jaśniejszy od otaczającego go materiału. W niektórych przypadkach oznaczenie jest wyczuwalne na powierzchni. Mówi się wówczas o spienionym znakowaniu.

Niektóre metale po rozgrzaniu zmieniają barwę. Kolor w dużej mierze zależy od temperatury, do której są rozgrzewane. Kolorowe oznaczenia w procesie wyżarzania tworzy się przez rozgrzanie promieniem lasera przedmiotu obrabianego w miejscu znakowania do określonej temperatury. Na powierzchni powstają wówczas warstwy oksydacyjne, których właściwości definiują kolor.

Zarówno podczas grawerowania, jak i w procesie ablacji wykorzystuje się krótkie, mocne impulsy lasera. Skupienie mocy jest tak duże, że materiał podstawowy lub warstwa zewnętrzna ulega stopieniu i odparowuje, bądź rozpada się.

Podczas grawerowania promień lasera usuwa materiał. W przedmiocie obrabianym powstaje zagłębienie – grawerunek. Grawerować można niemal wszystkie materiały. W razie potrzeby materiał można oksydować i uzyskiwać kolory, dzięki którym oznaczenie będzie wyraźniej zaakcentowane.

Pod pojęciem ablacji rozumie się częściowo usuwanie warstw zewnętrznych, które są nałożone na materiale podstawowym i mocno różnią się kolorem. Typowe materiały do ablacji to eloksalowane aluminium, powłoki lakiernicze lub specjalne folie do znakowania laserowego.